ดร. มนัสตอบปัญหา: คุณแม่เสีย ...ทำยังไงดี

มีคนเข้าไปตั้งกระทู้ในห้องศาสนา พันธุ์ทิพย์ที่น่าสนใจ และควรนำมาวิพากษ์วิจารณ์กัน กระทู้นั้นชื่อ “คุณแม่เสีย แต่ไม่รู้ว่าวิญญาณไปสู่สุขคติหรือยัง จะทำยังไงดีคะ”

เนื้อหาของกระทู้ก็เป็นดังนี้

คุณแม่เสียชีวิตกะทันหันเมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา งานศพก็จัดตามประเพณี แต่บ้านเราเป็นไทยเชื้อสายจีนค่ะ ก็เลยเหมือนจะทำผสมๆ กัน

อย่างเช่น ตอนย้ายคุณแม่จาก รพ. ไปที่วัด ก็ใช้ผู้รู้คนจีน พระจีน มาทำพิธีกรรมที่โรงพยาบาล (แบบจีน) ฯลฯ

มีการเผาบ้านกระดาษ เผาคนใช้ กระดาษเงิน/ทอง ใบเบิกทาง (คล๊ายทำกงเต็ก) แต่ในขณะเดียวกันก็ทำพิธีแบบไทย คือมีการสวด เผา

คุณแม่ไม่ได้เปิดโลงด้วย เพราะญาติผู้ใหญ่บอกว่าทำพิธีที่ รพ. เสร็จแล้ว ห้ามเปิดโลง เราก็งงๆ เพราะชักจะไม่แน่ใจแล้วว่าทำปนๆ กันแบบนี้จะมีผลต่อดวงวิญญาณของคุณแม่รึป่าว

ส่วนที่บ้านก็ติดกระดาษแดงตามเจ้าที่ หิ้งพระพุทธ รวมไปถึงพวกยันต์หน้าบ้าน

ตลอดเวลา 7 วัน ตั้งแต่คุณแม่เสีย เรามีเรียกท่านกลับบ้านทุกวัน แต่ก็ไม่เจออะไรเลย เสียง กลิ่น รูป หรือแม้แต่ในฝัน ไม่มีเลยค่ะ (แต่ญาติบางคนจะมีได้กลิ่นธูปบ้าง เสียงเรียกบ้าง เสียงร้องไห้บ้าง)

ทุกครั้งที่ได้ฟังคำบอกเล่าว่าได้ยินเสียงแม่ร้องไห้ เราจะใจไม่ดี เพราะมันทำให้เรารู้สึกว่าท่านเศร้า ท่านยังมีห่วงอยู่ ท่านยังติดห่วงจนไปไหนไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น...ก็มีคนมาบอกว่าเห็นแม่ยืนอยู่หน้าบ้านบ้าง เห็นไปนั่งร้องไห้อยู่หน้าบ้านญาติบ้าง

เราเลยอยากรู้ค่ะ ว่าที่ยังมีคนเห็นแบบนี้ หมายถึงว่าคุณแม่ยังไปไหนไม่ได้หรอคะ

แล้วทำไมคุณแม่ถึงเข้าบ้านไม่ได้ ? ตอนนี้กังวลไปร้อยแปดเลยค่ะ เพราะคุณแม่เป็นคนติดบ้านมาก ไม่ค่อยชอบไปไหน เลิกงานก็กลับบ้าน นอนพักผ่อนตลอด

พอเราได้ยินมาว่า แม่เข้าบ้านไม่ได้ก็เริ่มกังวลว่า ถ้าเขาเข้าบ้านไม่ได้ แล้วเขาจะไปไหน เพราะบ้านคือทุกอย่างของเขาจริงๆ

ใครพอจะมีคำแนะนำบ้างคะ

แล้วก็.....เราอยากให้แม่มีความสุข ได้ไปอยู่ในภพภูมิที่ดี ไม่อยากเห็นเค้าเศร้า เพราะฉะนั้น ตอนนี้จะพอมีอะไรบ้างที่เราจะสามารถทำให้คุณแม่ได้บ้างคะ

ป.ล. ตั้งแต่คุณแม่เสีย เราก็ใส่บาตรให้ตลอด ตั้งใจว่าครบวันเสียทุกๆ 7 วันจะไปถวายสังฆทาน จนถึงวันที่ 49 ก็จะทำบุญชุดใหญ่

เราคิดว่า...ตอนนี้คงไม่มีอะไรที่เราจะทำให้เขาได้นอกจากบุญ ยังไง...ใครมีคำชี้แนะก็รบกวนด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ประเด็นแบบนี้ มีคนเข้ามาถามตลอด ในทางวิชาธรรมกายช่วยได้แน่ๆ แต่ก่อนอื่น ลองพิจารณาดูความคิดเห็นของคนอ่านกระทู้ดังกล่าวกันก่อน

ความคิดเห็นที่ 1

เราเจตนาดี ไม่เกี่ยวกับพิธีกรรมหรอกครับ คนทั่วโลกก็พิธีกรรมแตกต่างกันไป ไม่มีอะไรตายตัวว่า แบบไหนถูกแบบไหนผิด

ไม่มีแบ่งชนชาติว่า ชาติไหนต้องทำยังไง เรากำหนดมันเองทั้งนั้น เจตนาดีก็อย่าไปคิดมาก ท่านคงไม่สบายใจที่เราเป็นห่วง ท่านคงไม่อยากให้เราทุกข์ใจแบบนี้หรอก

คำตอบนี้ สมองหมา ปัญญาควายจริงๆ ไม่ได้ช่วย “ห่า” อะไรเลย เสือกตอบเป็นความคิดเห็นที่ 1 เสียด้วย

ความคิดเห็นที่ 2

ทำทั้งจีนทั้งไทยครอบคลุมหมดแล้วไม่มีอะไรต้องห่วง เช้าวันไหนพอมีเวลาก็ใส่บารตไปให้ท่าน

อย่าลืมกรวดน้ำด้วยล่ะ

คำตอบนี้ก็สมองหมา ปัญญาควายเช่นเดียวกับความคิดเห็นที่ 1 คนตั้งกระทู้เขาบรรยายเหตุการณ์ตั้งมากมาย มันอ่านกันหรือเปล่าก็ไม่รู้

ความคิดเห็นที่ 4

ท่านไปสุขคติหรือไม่อันนี้ไม่มีใครทราบครับ เพราะท่านก็ทำกรรมหรือทำบุญของท่าน เพียงแต่ท่านต้องมั่นใจว่าคุณแม่ไปสู่สุขคติแล้วเราจะได้ไม่ทุกข์ใจ

ดังนั้น ท่านก็ทำบุญไปครับอุทิศให้ท่านและทำใจให้สบายครับการจากกันเป็นธรรมดาของทุกสิ่งอย่างในโลกนี้แหล่ะครับ

ทุกคนต้องตายเพียงแต่จะช้าหรือเร็วเท่านั้นเองครับ เราเกิดมาเป็นมนุษย์นี่ถือว่าเรามีบุญมากแล้ว

หมั่นศึกษาพระธรรมคำสั่งสอนของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างสุดความสามารถเท่าน้นดีที่สุดครับ

คำตอบนี้ ดูเหมือนจะดี แต่ก็ไม่ได้เรื่องเช่นเดียวกัน คำตอบที่เข้าข่ายสมองหมา ปัญญาควายก็ข้อความนี้ “ท่านไปสุขคติหรือไม่อันนี้ไม่มีใครทราบครับ” [สุขคติก็เขียนผิด ที่จริงต้องเป็นสุคติ อย่างนี้ จะไปเชื่อถือความคิดเห็นนี้ได้อย่างไร]

เอาหลักการกว้างกันก่อน

ในศาสนาพุทธมีการสอนเรื่อง นรก 456 ขุม เป็นขุมหลัก แยกย่อยอีกเยอะ มีคำสอนเรื่อง เปรต อสุรกาย เดรัจฉาน

มีการเรื่อง สวรรค์ 6 ชั้น รูปพรหม 16 ชั้น อรูปพรหม 4 ชั้น มีการบรรยายและมีภาพวาดมากมาย

ดังนั้น มันก็ต้องมีการรู้เห็นว่า คนตายไปไหนกันแน่ๆ ว่าแต่ว่า ใครจะเป็นคนที่ทำได้เท่านั้น

ข้อเขียนที่ว่า “ท่านไปสุขคติหรือไม่อันนี้ไม่มีใครทราบครับ” มันจึงมั่ว เชื่อถือไม่ได้

หลักการแคบๆ คือ วิชาธรรมกายสามารถตรวจสอบว่า คนตายแล้วไปไหนได้ ลองไปอ่านที่นี่ดูเอาเอง

1) การบูชาข้าวพระ

http://givefoodbuddha.blogspot.com/2011/12/blog-post.html

2) ทำไมคัดค้านการบูชาข้าวพระ

http://givefoodbuddha.blogspot.com/2011/12/blog-post_20.html

3) พระอานนท์ต้นเรื่อง

http://givefoodbuddha.blogspot.com/2011/12/blog-post_21.html